Vluchtelingen en werk, het is een actueel onderwerp gezien de migratiestroom van de laatste jaren. Dorjee bewijst dat het geen thema hoeft te zijn. Na zijn vlucht uit Tibet en een onwaarschijnlijk parcours heeft hij zich bij Green Masters opgewerkt tot brigadier in het groenonderhoud.
In 1996 liet Dorjee alles achter en vluchtte hij uit Tibet. Het parcours dat hij sindsdien aflegde, spreekt tot de verbeelding. Het bracht hem uiteindelijk tot bij Green Masters, waar hij als medewerker groenonderhoud aan de slag kon. Dankzij zijn positieve ingesteldheid en doorzettingsvermogen groeide Dorjee door tot brigadier.
Als vluchtelingen vertrokken uit Tibet
Vertel eens Dorjee, hoe ben je in België terechtgekomen?
In 1996 ben ik Tibet ontvlucht richting Nepal, waarna ik samen met andere vluchtelingen verder trok richting India. In India heb ik tien jaar in een klooster gewoond als monnik. Er vertrokken veel Tibetanen samen met mij. Dat gebeurde toen de Chinese autoriteiten naar Tibet kwamen. Ze zeiden dat ze ons een opleiding zouden geven, maar eigenlijk kwamen ze informatie verzamelen over de Dalai Lama. Alle slechte dingen die we over de Dalai Lama wisten, moesten we aan hen zeggen.
“We hebben een maand lang gestapt, de laatste dagen hadden we zelfs geen eten meer.”
Dat heb je dus niet gedaan…
Neen, als monniken hadden we ook geen slechte dingen te zeggen over de Dalai Lama. De Chinese autoriteiten gaven ons allerlei papieren die we moesten ondertekenen. Dat waren valse verklaringen. Als we die tekenden, mochten we blijven. Maar ik heb niet getekend en ben dan vertrokken. Via een vluchtroute belandde ik via Nepal uiteindelijk in India.
Geen contact met de familie
Hoelang ben je onderweg geweest?
We hebben een maand lang moeten stappen. En dan hadden we nog het geluk dat het niet sneeuwde, want met sneeuw op de bergen in Nepal bestaat de kans dat je het niet overleeft. De laatste dagen waren wel echt heel lastig, want we hadden geen eten meer. Maar we hebben India dan toch bereikt.
Is de situatie in Tibet intussen al wat beter?
Neen, die is nog altijd niet goed. Ik durf mijn familie nog niet te bellen. Misschien luistert de politie mee en gaan ze dan vragen stellen aan mijn familie. Ik wil niet dat ze daardoor problemen krijgen. Ik hoop dat er in de toekomst meer democratie zal komen.
Als vluchtelingen zonder werk aangekomen in België
Uiteindelijk kwamen jullie als vluchtelingen in België terecht, zonder werk.
Ja, ik ben 10 jaar in India gebleven en in 2006 ben ik dan richting België vertrokken. Toen we hier aankwamen als vluchtelingen, heb ik uiteenlopend werk gedaan. Ik heb een tijdje in een bloemenkwekerij gewerkt en ook tomaten geplukt. Uiteindelijk ben ik terechtgekomen bij een bedrijf waar ik bij de groendienst kon werken. Daar heb ik veel bijgeleerd.
Nadien deed ik ook nog groenonderhoud via de sociale onderneming Levanto. Zij hadden een goed contact met Green Masters en zo kwamen we te weten dat Green Masters twee man nodig had voor de groendienst. Op voorhand werd ons verteld dat als we goed werk leverden, er een vast contract mogelijk was bij Green Masters. En dat heb ik uiteindelijk ook gekregen!
Nederlands als voertaal
Vond je meteen je weg bij Green Masters?
Ja, vanaf de dag dat ik hier begon, werd er sterk ingezet op het Nederlands. Dat is sindsdien alleen maar beter geworden. Niet alleen door opleidingen, maar ook door het dagelijks te spreken. Op het werk communiceren we altijd in het Nederlands. Onderling kan het wel eens gebeuren dat we onze eigen talen spreken, maar de voertaal tijdens het werk is Nederlands.
Ik heb hier ook veel andere opleidingen gehad, want de enige ‘opleiding’ die ik in Tibet kreeg, was het boeddhisme. Hier worden we via Eduplus elke winter bijgeschoold. Rond november beginnen de opleidingen over bijvoorbeeld het gebruik van machines en veiligheid. Zo werken we telkens weer naar het hoogseizoen toe.
Er zijn nog meer voormalige vluchtelingen aan het werk bij Green Masters
Er zijn naast jou nog andere Tibetaanse vluchtelingen aan het werk bij Green Masters.
Dat klopt, er zijn een aantal Tibetanen die hier bij Green Masters werken, die ook samen met mij in het klooster hebben gezeten. Zij, en de andere collega’s, zijn echt superbelangrijk voor mij. Familie en kinderen zijn natuurlijk ook belangrijk, maar met je collega’s breng je 5 dagen per week door. Dan moet je respect hebben voor elkaar en elkaar helpen.
“Zowel op privé- als professioneel vlak ben ik heel goed terechtgekomen.”
Je bent inmiddels doorgegroeid tot de functie van brigadier.
Dat klopt. Eerst kreeg ik de kans om door te groeien tot ploegbaas. Dan leidde ik één ploeg en had ik een vaste lijst met wat er elke maand afgewerkt moest worden. Momenteel ben ik brigadier en heb ik een volledig overzicht. Ik ga van ploeg tot ploeg en controleer het werk. Ik corrigeer waar nodig en leid mensen op. Als ik ter plaatse ben en zie dat iets niet goed gedaan is, zal ik het ook voordoen.
Veiligheid, snelheid en kwaliteit
Hoe ga je met die verantwoordelijkheid om?
Ik vind het belangrijk dat iedereen die hier werkt zijn of haar verantwoordelijkheid neemt. We verdienen hier allemaal ons geld, dus moeten we ook kwaliteit leveren. Zo kunnen we ook blijven groeien. Als de klant tevreden is, zijn ook wij tevreden. De drie belangrijkste zaken waarop ik wil letten zijn veiligheid, snelheid en kwaliteit. Soms zie je elders werknemers met 6 of 7 mensen samen stilstaan met een rijf in hun hand. Dat kan bij Green Masters niet.
Hoe probeer je je ploegen aan te sturen?
Ik vind het belangrijk om goed te luisteren. Als iemand iets wil zeggen of met een probleem zit, probeer ik het zo goed mogelijk te begrijpen. Als je dat niet doet, komt er vaak meer stress bij kijken. Ik verhef mijn stem nooit en probeer alles altijd in alle rust op te lossen. We moeten allemaal het beste van onszelf geven om iedereen te helpen.
Vroeger een van de vele vluchtelingen, nu een familieman met vast werk
Hoe is je leven intussen veranderd? Eerst was je op pad met andere vluchtelingen, nu heb je een gezin en vast werk. Hoe kijk je terug op je parcours?
Mijn leven is heel hard veranderd vanaf het moment dat ik vertrok uit Tibet. Ginder hadden we geen auto’s, geen elektriciteit, … In de loop van de jaren kwam ik steeds meer te weten over de wereld. Ik zag voor het eerst een echte stad toen ik vertrok uit Tibet.
“Iedereen respecteert Dorjee”
Bij Green Masters is men meer dan tevreden over Dorjee: “Hij stuurt het team aan, maar is uitermate rustig. Iedereen respecteert hem en luistert als hij iets zegt. Ze kijken allemaal naar hem op, die positieve energie maakt het zo leuk om met hem samen te werken.”
“Iedereen kijkt op naar Dorjee, hij hoeft zijn stem nooit te verheffen.”
“Hij brengt die rust niet alleen over op zijn collega’s, maar op ons allemaal. Als we intern vergaderen, is hij er ook altijd bij. Als onze green masters opmerkingen hebben, of ideeën om het werk te verbeteren, brengt Dorjee die over tot bij ons. Zij zitten elke dag op de sites en zien wat er gebeurt. Dat komt effectief tot bij de planning en tot bij de manager, wij luisteren dan en houden hier ook echt rekening mee. Dorjee is de ideale tussenpersoon.”
In Nepal en India kwam ik opnieuw in nieuwe situaties en uiteindelijk ook hier in België. Maar door in Tibet op te groeien, zou ik ook nu nog heel eenvoudig kunnen leven, zelfs zonder elektriciteit.
Momenteel woon ik in Merksem en heb ik een vrouw en twee kindjes. Met mijn werk bij Green Masters ben ik ook heel gelukkig. Zowel op privé- als op professioneel vlak ben ik dus heel goed terechtgekomen.
